Το παρακάτω είναι η απάντηση μου στους προβληματισμούς του Γιώργου Παστρικού, από το εξαιρετικά ενδιαφέρον blog του http://rhodesnature.blogspot.com/
"Καταρχήν αγαπητέ μου Γιώργο χαίρομαι που έχεις τόσο πολλές οικολογικές ανησυχίες, κάτι που πρέπει να γίνει βίωμα στον κόσμο πλέον. Κατανοώ πλήρως το περιεχόμενο του προβληματισμού σου, σε μια ιδιαίτερη περιοχή του νησιού μας, με δραστηριότητες που δεν μπορούν να ταιριάξουν με την αρμονική ισορροπία της περιοχής τις υπόλοιπες μέρες.
Θα μου πεις τώρα, τι δουλεία έχω με το φεστιβάλ αυτό, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς (ανάλογα πως το βλέπει κανείς...), είμαι μέλος του συλλόγου. Η φύση απειλείται από τον θαυμασμό; από την δυνατότητα εκτίμησης μιας κατάστασης κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες, σε εποχή που μπορεί να αποφευχθεί ο κίνδυνος φωτιάς; Δεν μπορώ να μην αποδεχθώ τους προβληματισμούς σου, γιατί κανένας λογικά σκεπτόμενος και σεβόμενος την φύση δεν θα μπορούσε να μην τους έχει. Πότε όμως δόθηκε η ευκαιρία σε τόσο πολύ κόσμο να βρεθεί σε συνθήκες δάσους και να μπορέσει να εκτιμήσει αυτό που προσφέρει; Ο πραγματικός κίνδυνος για την φύση είναι δηλαδή ένα τετραήμερο φεστιβάλ που δίνει την ευκαιρία στους συμπολίτες μας να την δουν από κοντά και να ανακαλύψουν την γοητεία της; Ξέρεις πόσοι έκαναν κάμπινγκ για πρώτη φορά; Πόσοι αναλογίστηκαν τις επεκτατικές δραστηριότητες διαφόρων σε αντίστοιχες περιοχές όπου το δάσος είναι πλέον παρελθόν; Και να ήταν μόνο αυτό. Ζούμε σε μια περιοχή όπου το σύνολο των δραστηριοτήτων που έχουν να κάνουν με τον τουρισμό, καθημερινά εξαφανίζει παραλίες, στρώνει βουνά, κόβει δέντρα, δημιουργεί ανάγκες για φράγματα και μειώνει τους πόρους του νησιού μας αλόγιστα. Επιτίθενται με μεγάλες μονάδες και ιδιωτικοποιήσεις "φιλέτων" όπως τα ονομάζουν, σε όλο το νησί, χωρίς σχεδιασμό, προκαλώντας μόνιμες βλάβες, αναζητώντας αχόρταγα ενέργεια για τα μη κλιματολογικά προσαρμοσμένα τερατουργήματα τους, μας αναγκάζουν για χάρη της "ανάπτυξης" να αποκτήσουμε και δεύτερο εργοστάσιο ΔΕΗ, η να γεμίσουμε τις πλαγιές των βουνών με ανεμογεννήτριες (αλλά ακόμα και αυτό δεν γίνεται). Το Φεστιβάλ έχει θετικό αντίκτυπο προς την φύση, διδάσκει πως πρέπει να προστατεύεται με νύχια και με δόντια, ακόμα και για να την "χαιρόμαστε" κάτι που κάθε λογικός άνθρωπος θα το θεωρήσει εγωιστικό.
Και να ξέρεις πως αν γίνει κίνηση να χαρακτηριστεί δρυμός όλη η περιοχή, όπως θα έπρεπε και η περιοχή του Προφήτη Ηλία, όλοι όσοι έχουμε πραγματικές οικολογικές ανησυχίες θα τρέξουμε να υποστηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια. Για να καταλήξω, έχεις κάθε δίκιο να δημοσιοποιήσεις τους προβληματισμούς σου, όμως μήπως ο στόχος έπρεπε να είναι αλλού;"
φυσικά και είναι σε δημόσια θέα, διαφορετικά δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία δημοσίευσης του. Ας αρχίσει έτσι ένας εποικοδομητικός διάλογος σχετικά με τους λόγους ύπαρξης του φεστιβάλ, και τις δυνατότητες "προσαρμογής" του σε περισσότερο οικολογικά πλαίσια. Τίποτα δεν είναι τέλειο ώστε να μην χρειάζεται βελτίωση. Από την άλλη όμως, όπως επισημαίνω και στον φίλο Γιώργο, τα οικολογικά προβλήματα της Ρόδου, και της περιοχής κατ' επέκταση, είναι πολύ σημαντικότερα, πολύ πιο δύσκολο να λυθούν και με μεγαλύτερες προεκτάσεις, έτσι θεωρώ και την αντίδραση σε μια διοργάνωση που σκοπό έχει όχι το κέρδος, αλλά μέσω του εθελοντισμού, να μας φέρει πιο κοντά, εν μέσω του χειμώνα, με την ξεχασμένη, από τους περισσότερους, ομορφιά της φύσης του τόπου μας.
2 σχόλια:
Αρχικά φίλε Ζαφείρη θα ήθελα να σ’ ευχαριστήσω για τα θετικά σου σχόλια για εμένα και το ιστολόγιο μου.
Να πω ότι γνωριζόμαστε, όχι και παρά πολύ καλά, αλλά τόσο ώστε να μπορώ να διακρίνω ένα άνθρωπο με ευαισθησίες και δημιουργικές αναζητήσεις.
Όταν ξεκίνησα την «πολεμική» μου απέναντι στο «Ορεινό Φεστιβάλ» δεν ήξερα με ποιους έχω να κάνω. Παρακαλώ λοιπόν ότι έχω γράψει μέχρι τώρα ή θα γράψω στο μέλλον δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται σαν προσωπικές επιθέσεις.
Επί του θέματος τώρα.
Στη συλλογιστική σου έχεις ένα θεμελιώδες λάθος. Ενώ πολύ σωστά θέτεις τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ρόδου που δημιουργούνται από την απληστία της κακής νοούμενης ανάπτυξης, σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησης, καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι μια ακόμα επιβαρυντική για το περιβάλλον δραστηριότητα που απλά έχει καλές προθέσεις είναι επιτρεπτή.
Εξ ορισμού η μαζικές ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα σε φυσικές περιοχές είναι επιβλαβείς για τη φύση. Επιφέρουν προσωρινές ή μόνιμες βλάβες στα οικοσυστήματα ανάλογα με την ένταση και τη συχνότητα που πραγματοποιούνται. Αυτό είναι εύκολα κατανοητό και για τους σωστά ενημερωμένους πολίτες είναι κοινός τόπος.
Σέβομαι τις καλές προθέσεις σας. Σέβομαι επίσης την επιμονή σας για το μη κερδοσκοπικό της εκδήλωσης αλλά αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα περιβαλλοντικά προβλήματα που δημιουργούνται. Οι καλές προθέσεις σε ζητήματα περιβάλλοντος δεν είναι αρκετές. Πρέπει να συνοδεύονται από γνώση των συνεπειών που μπορεί να προκαλέσουν οι ενέργειες μας.
Η περιοχή Ίγκος είναι μια από τις πιο «παρθένες» περιοχές του νησιού. Καμιά τέτοιου είδος δραστηριότητα δεν μπορεί να διεξάγεται μέσα στο κέντρο του βιότοπου του Dama dama. Είναι γνωστό από πρόσφατες έρευνες ότι σχεδόν τα δύο τρίτα του καταμετρημένου πληθυσμού των ελαφιών Dama dama ζει στην περιοχή μεταξύ των χωριών Λαέρμων και Ασκληπιού. Η διατήρηση τόσο πυκνών πληθυσμών εξηγείται από τις ιδιαίτερες συνθήκες που υπάρχουν στην περιοχή. Πυκνή βλάστηση για κάλυψη, ομαλό έδαφος, μεγάλη απόσταση από κατοικημένες περιοχές και αφθονία τροφής και νερού. Η θέση Ίνγκος όπου διεξάγεται το Ορεινό φεστιβάλ είναι ακριβώς στο κέντρο αυτής της περιοχής. Με δεδομένη και γνωστή τη «δειλία» αυτών των ζώων και την τάση να αποφεύγουν τον άνθρωπο η διεξαγωγή και καθιέρωση ενός «θορυβώδους» φεστιβάλ δεν μπορεί παρά να έχει μόνιμες αρνητικές συνέπειες.
Επίσης από προσωπικές παρατηρήσεις έχω διαπιστώσει ήδη σημάδια υποβάθμισης της χλωρίδας και στα λιβάδια αλλά και στο δάσος. Με την επανάληψη των εκδηλώσεων σε ετήσια βάση, με μαθηματική ακρίβεια θα υπάρξει μείωση της βιοποικιλότητας της χλωρίδας και συνεπακόλουθα και την πανίδας. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πανίδα δεν είναι μόνο τα ελάφια αλλά και οι αλεπούδες, τα κουνάβια οι ασβοί, τα πουλιά, τα ερπετά ,τα έντομα, χιλιάδες δηλαδή είδη τα οποία ζουν σε αλληλεπίδραση τόσο μεταξύ τους όσο και με τη χλωρίδα, σε μια δυναμική ισορροπία που είναι εύκολο να ανατραπεί.
Τέλος και για να μη θεωρηθεί ότι απλά έχω μια στείρα άρνηση και επειδή συμφωνώ με το πολιτιστικό κομμάτι της εκδήλωσης, προτείνω τα παρακάτω.
-Να μελετηθεί και να χωροθετηθεί άλλη περιοχή της ορεινής ή νότιας Ρόδου λιγότερο ευαίσθητης οικολογικά.
-Να καταργηθούν οι «επιθετικές» δραστηριότητες (ή να οργανώνονται αλλού σαν παράλληλη εκδήλωση) και να αντικατασταθούν με άλλες ήπιες. (ορεινή ποδηλασία, πεζοπορία, αναρρίχηση, ιππασία, γνωριμία με τη χλωρίδα και την πανίδα κ.α).
- Ενημέρωση των συμμετεχόντων για τα θέματα προστασίας της φύσης και συμπεριφοράς απέναντι στο φυσικό περιβάλλον.
-Οι συναυλίες και ο φωτισμός να είναι «χαμηλών τόνων» με μηχανήματα χαμηλής ισχύος.
Γενικά θα πρέπει να δοθεί μια άλλη φιλοσοφία στο φεστιβάλ που να αναδεικνύει την αξία της φύσης και την ανάγκη διατήρησής της όσο το δυνατόν πιο ανέγγιχτης. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι η συμμετοχή των κυνηγετικών συλλόγων προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Είναι ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία της χώρας μας οι κυνηγοί να αυτοαποκαλούνται οικολόγοι. Είναι σχήμα οξύμωρο.
Με την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας να αναφέρω ότι θα πρέπει να κινηθούν οι διαδικασίες για την ανακήρυξη του Εθνικού Πάρκου Ρόδου με βάση το Natura 2000 και την θεσμοθέτηση (επί τέλους) ενός χωροταξικού σχεδίου για να ξέρουμε τι κάνουμε και που. Μόνο μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θα υπάρξει αποτελεσματική προστασία και ανάδειξη του φυσικού πλούτου του νησιού μας.
και τι δεν θα έδινα να μπορούσαμε να συνεχίσουμε αυτόν τον "καυγά"...
τώρα, αντίο...
Δημοσίευση σχολίου