ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΠΗΓΩΝ

Γκιζάνι. Το μικρό ψάρι ζει μόνο στο σμαραγδένιο νησί και θεωρείται απειλούμενο είδος

Με χλωρίνη εξοντώνουν το σπάνιο γκιζάνι της Ρόδου

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Ζαχαριάδης

ΑΓΝΩΣΤΟΙ, χρησιμοποιώντας χλωρίνη, εξόντωσαν μεγάλο μέρος από τον πληθυσμό του σπάνιου ψαριού του γλυκού νερού γκιζάνι, που ζει μόνο στη Ρόδο. Η εγκληματική ενέργεια έγινε σε λίμνη των Επτά Πηγών και μαζί με το γκιζάνι εξοντώθηκαν και πολλά χέλια, καβούρια και μικρές χελώνες που ζουν στην ίδια περιοχή. Πρόκειται για μεγάλη καταστροφή, δεδομένου ότι το γκιζάνι θεωρείται από τα πιο απειλούμενα ψάρια των γλυκών νερών της Ευρώπης. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι σε άλλες περιοχές της Ρόδου (όπως π.χ. η λίμνη των Νάνων) έχει εξαφανιστεί, ενώ τελευταία εμφανίζεται συνεχής τάση μείωσης του πληθυσμού του. Επιστήμονες του Υδροβιολογικού Ινστιτούτου Ρόδου μετέβησαν χθες στις Επτά Πηγές, όπου πράγματι διαπίστωσαν την καταστροφή. Μάλιστε βρήκαν γύρω από τη λίμνη και οκτώ μπουκάλια χλωρίνης, που προφανώς χρησιμοποίησαν οι άγνωστοι δράστες. «Εκτίμησή μας είναι ότι οι δράστες είχαν κύριο στόχο να πιάσουν τα χέλια», είπε στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ανδρέας Ζούλας, ο οποίος προσέθεσε ότι «ρίχνοντας το υγρό μπόρεσαν να ζαλίσουν τα χέλια για να τα ψαρέψουν, παράλληλα όμως προκάλεσαν και τη θανάτωση των σπάνιων ψαριών». Το γκιζάνι είναι ψάρι μικρού μεγέθους (φτάνει έως 12 εκ. μήκος), ζει αποκλειστικά στα γλυκά νερά της Ρόδου και προστατεύεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από την ελληνική νομοθεσία, καθώς θεωρείται «είδος προτεραιότητας» και περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Ειδών της Ελλάδας. Όπως λέει η ιχθυολόγος Μαρία Φωκά, το γκιζάνι απαντά σε πολλά ρέματα, υδατοδεξαμενές και πηγές της Ρόδου και θεωρείται ένας «μικρός πρωταθλητής της επιβίωσης» γιατί καταφέρνει να ζει στο εξαιρετικά ασταθές περιβάλλον των ρεμάτων, που τοv χειμώνα πλημμυρίζουν και το καλοκαίρι στο μεγαλύτερο μέρος τους ξεραίνονται. Το γκιζάνι ζει μέχρι τρία χρόνια και αναπαράγεται την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το όνομά του πήρε από τον Ιταλό καθηγητή Αλεσάντρο Γκίζι, που το εντόπισε στη Ρόδο αρχές του 1900.