Το παρακάτω είναι η απάντηση μου στους προβληματισμούς του Γιώργου Παστρικού, από το εξαιρετικά ενδιαφέρον blog του http://rhodesnature.blogspot.com/
"Καταρχήν αγαπητέ μου Γιώργο χαίρομαι που έχεις τόσο πολλές οικολογικές ανησυχίες, κάτι που πρέπει να γίνει βίωμα στον κόσμο πλέον. Κατανοώ πλήρως το περιεχόμενο του προβληματισμού σου, σε μια ιδιαίτερη περιοχή του νησιού μας, με δραστηριότητες που δεν μπορούν να ταιριάξουν με την αρμονική ισορροπία της περιοχής τις υπόλοιπες μέρες.
Θα μου πεις τώρα, τι δουλεία έχω με το φεστιβάλ αυτό, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς (ανάλογα πως το βλέπει κανείς...), είμαι μέλος του συλλόγου. Η φύση απειλείται από τον θαυμασμό; από την δυνατότητα εκτίμησης μιας κατάστασης κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες, σε εποχή που μπορεί να αποφευχθεί ο κίνδυνος φωτιάς; Δεν μπορώ να μην αποδεχθώ τους προβληματισμούς σου, γιατί κανένας λογικά σκεπτόμενος και σεβόμενος την φύση δεν θα μπορούσε να μην τους έχει. Πότε όμως δόθηκε η ευκαιρία σε τόσο πολύ κόσμο να βρεθεί σε συνθήκες δάσους και να μπορέσει να εκτιμήσει αυτό που προσφέρει; Ο πραγματικός κίνδυνος για την φύση είναι δηλαδή ένα τετραήμερο φεστιβάλ που δίνει την ευκαιρία στους συμπολίτες μας να την δουν από κοντά και να ανακαλύψουν την γοητεία της; Ξέρεις πόσοι έκαναν κάμπινγκ για πρώτη φορά; Πόσοι αναλογίστηκαν τις επεκτατικές δραστηριότητες διαφόρων σε αντίστοιχες περιοχές όπου το δάσος είναι πλέον παρελθόν; Και να ήταν μόνο αυτό. Ζούμε σε μια περιοχή όπου το σύνολο των δραστηριοτήτων που έχουν να κάνουν με τον τουρισμό, καθημερινά εξαφανίζει παραλίες, στρώνει βουνά, κόβει δέντρα, δημιουργεί ανάγκες για φράγματα και μειώνει τους πόρους του νησιού μας αλόγιστα. Επιτίθενται με μεγάλες μονάδες και ιδιωτικοποιήσεις "φιλέτων" όπως τα ονομάζουν, σε όλο το νησί, χωρίς σχεδιασμό, προκαλώντας μόνιμες βλάβες, αναζητώντας αχόρταγα ενέργεια για τα μη κλιματολογικά προσαρμοσμένα τερατουργήματα τους, μας αναγκάζουν για χάρη της "ανάπτυξης" να αποκτήσουμε και δεύτερο εργοστάσιο ΔΕΗ, η να γεμίσουμε τις πλαγιές των βουνών με ανεμογεννήτριες (αλλά ακόμα και αυτό δεν γίνεται). Το Φεστιβάλ έχει θετικό αντίκτυπο προς την φύση, διδάσκει πως πρέπει να προστατεύεται με νύχια και με δόντια, ακόμα και για να την "χαιρόμαστε" κάτι που κάθε λογικός άνθρωπος θα το θεωρήσει εγωιστικό.
Και να ξέρεις πως αν γίνει κίνηση να χαρακτηριστεί δρυμός όλη η περιοχή, όπως θα έπρεπε και η περιοχή του Προφήτη Ηλία, όλοι όσοι έχουμε πραγματικές οικολογικές ανησυχίες θα τρέξουμε να υποστηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια. Για να καταλήξω, έχεις κάθε δίκιο να δημοσιοποιήσεις τους προβληματισμούς σου, όμως μήπως ο στόχος έπρεπε να είναι αλλού;"
φυσικά και είναι σε δημόσια θέα, διαφορετικά δεν θα έμπαινα καν στην διαδικασία δημοσίευσης του. Ας αρχίσει έτσι ένας εποικοδομητικός διάλογος σχετικά με τους λόγους ύπαρξης του φεστιβάλ, και τις δυνατότητες "προσαρμογής" του σε περισσότερο οικολογικά πλαίσια. Τίποτα δεν είναι τέλειο ώστε να μην χρειάζεται βελτίωση. Από την άλλη όμως, όπως επισημαίνω και στον φίλο Γιώργο, τα οικολογικά προβλήματα της Ρόδου, και της περιοχής κατ' επέκταση, είναι πολύ σημαντικότερα, πολύ πιο δύσκολο να λυθούν και με μεγαλύτερες προεκτάσεις, έτσι θεωρώ και την αντίδραση σε μια διοργάνωση που σκοπό έχει όχι το κέρδος, αλλά μέσω του εθελοντισμού, να μας φέρει πιο κοντά, εν μέσω του χειμώνα, με την ξεχασμένη, από τους περισσότερους, ομορφιά της φύσης του τόπου μας.
