ορεινό φεστιβάλ

Τελείωσε και το ορεινό φεστιβάλ στον Ίγκο, λίγο πέρα από τα Λάερμα, έτσι, χωρίς τυμπανοκρουσίες και σκηνικά χαράς όπως πέρυσι. Η διοργάνωση ήταν σαφώς καλύτερη, το φαγητό και το ποτό έφτανε για όλους όσους ήρθαν, και ήταν και μεγάλη η απόσταση, και η μουσική χωρίς πολλά παρατράγουδα παρά τις πολλές συμμετοχές. Είχα την ευκαιρία να παίξω και με τα δυο σχήματα, με τους Νιζαμ το Σάββατο 3 Μαρτίου και με τους Blue Orange την Κυριακή 4. Εξαιρετικό το jam που έγινε το Σάββατο βράδυ όπως και οι Amor Fati την Κυριακή με παραδοσιακή μουσική από όλο τον κόσμο.

Κάποιοι όμως που δεν θέλουν το φεστιβάλ γιατί δεν βγάζουν φράγκα, αποφάσισαν να δολοφονήσουν με φόλα το λυκόσκυλο του Μιχάλη, διοργανωτή και προέδρου του συλλόγου Ορεινού Φεστιβάλ Μουσικής. Εύχομαι να μην πτοηθεί από τις ακρότητες των ηλιθίων, ανεγκέφαλων σκοταδόψυχων που το μόνο που ζητούν είναι να φαίνονται και να εισπράττουν, και να συνεχίσει με την ίδια ενέργεια στην διοργάνωση και του τρίτου φεστιβάλ την επόμενη χρονιά. Του χρόνου δηλαδή τι θα κάνουν, θα σκοτώσουν άνθρωπο ή θα δημιουργήσουν τέτοια επεισόδια που θα χαλάσουν όλο το κλίμα; Και τελικά, αν κόπτονται τόσο, ο χώρος εκεί είναι, ας κάνουν και αυτοί το κομμάτι τους και θα δούμε τη συμμετοχή...

Τόσο καιρό που ήταν; Περίμεναν να ανοίξει ο δρόμος ή να τους ανοίξει κάποιος τα μάτια;