21 Ιαν 2007

περί εθνικιστικών τάσεων

Για άλλη μια φορά σε μια δοκιμαζόμενη χώρα από εσωτερικά προβλήματα, και το μεγαλύτερο είναι της ηλιθιότητας και οκνηρίας για αλλαγή, παρατηρούνται φαινόμενα στροφής μερίδας της προβληματισμένης νεολαίας προς εθνικιστικές προσεγγίσεις. Είναι τόσο καλοστημένη η παγίδα με την απαραίτητη βιβλιογραφία και δήθεν ιστορική έρευνα που σε μερικά σημεία καταντά αστείο αλλά πρέπει να αντικρούσουμε με την σοβαρότητα και την τεκμηρίωση των απόψεων μας οποιοδήποτε σαθρό εθνικιστικό παραλήρημα, που μοναδικό σκοπό έχει να εξυπηρετήσει τα όνειρα κάποιων, που σίγουρα δεν είναι τα όνειρα όλων.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται καθημερινά δεν αντιμετωπίζονται δυστυχώς με την λατρεία του παρελθόντος. Ούτε με πολιτική αμιγούς έθνους μπορούμε να ελιχθούμε στις πολύ-πολιτισμικές κοινωνίες που προκύπτουν. Αν το προσέξατε, Ρουμανία και Βουλγαρία είναι πλέον μέλη της ΕΕ. Έχουμε οδική επαφή με την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ένωση. Αναλογιστείτε εκεί στα Βόρεια σε τι μπελάδες μπορεί να μας βάλει κάτι τέτοιο... Αργά ή γρήγορα και η Τουρκία (ή ένα μέρος της αν δεν διασπαστεί σύντομα) θα μπει στην ΕΕ. Οι εχθροί δεν είναι πλέον μόνο σύμμαχοι άλλα και μέλη της ίδιας υπερκρατικής οντότητας όπως πάει να εξελιχθεί ή ένωση. Αν αυτοί δεν θέλουν να συμμορφωθούν με κανόνες και πρότυπα συμπεριφοράς, θα τα βρουν μπροστά τους όταν όλες οι δυτικές εταιρείες μεταφέρουν την βαριά βιομηχανία τους στην Ανατολία, δίπλα στο πετρέλαιο και την φθηνή εργασία. Από την άλλη και εμένα με ενοχλεί ο Αλβανός που σηκώνει την σημαία γιατί δείχνει ότι εντάσσεται και αυτός στην λανθασμένη εθνοκεντρική κουλτούρα μας.
Δεν θα μας σώσει κανένα έθνος αν δε μάθουμε πριν να είμαστε άνθρωποι που κατανοούν, που δεν δέχονται να αγοράσουν προϊόντα παιδικής σκλαβιάς επειδή είναι φθηνά, που συμπονούν τον ταλαίπωρο μετανάστη που με χίλιους κόπους, αγωνία και κίνδυνο της ζωής του ήρθε να δει και να ζήσει στον ελληνικό ήλιο και να χτίσει το μέλλον του εκεί που όλοι προσπαθούμε. Είμαστε άνθρωποι όταν δεν καταδεχόμαστε να βλέπουμε αλλοδαπές να εκπορνεύονται παρά την θέληση τους ενώ τα «στριπ-μπαρ» είναι γεμάτα από συμπολίτες μας που "γουστάρουν". Και τους Αλβανούς... Ποίος τους εκμεταλλευόταν για χρόνια λόγω της φθηνής τους εργασίας; Απλά οι άνθρωποι ήθελαν να ξεφύγουν από το τέλμα της χώρας τους. Αν από την αρχή τους συμπεριφερόμασταν ως ίσους (κοινές αποδοχές και ασφάλιση), ποτέ δεν είχαμε ρατσιστικές συμπεριφορές. Τα φράγκα όμως είναι και πάλι στην μέση...
Είμαστε απαράδεκτοι όταν ανεχόμαστε αυτούς που δημοκρατικά επιλέξαμε να μας βοηθήσουν, να μας δουλεύουν ψιλό γαζί με ζαρντινιέρες και ξύλινη γλώσσα. Αριστεροί και δεξιοί, την ίδια καραμελίτσα έχουν, με διαφορετικές γεύσεις. Αλλά τους προτιμάμε κάθε φορά γιατί είμαστε φοβισμένοι και καχύποπτοι- και το έχουν πάρει χαμπάρι και το καλλιεργούν.
Δεν φταίει κανένας ξένος... Αυτά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: