Φεστιβάλ Γελοιογραφίας

Αν θέλετε να δείτε τον αντίκτυπο που έχει η έκθεση σε σημερινούς όρους (που σημαίνει πόσο ψηλά στα αποτελέσματα αναζήτησης είναι στο google), κάντε το πείραμα μόνοι σας.

Από την πλευρά του, το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης, έχει επιφορτιστεί με την διοργάνωση της Τριενάλε Χαρακτικής, ένα μεγάλο επιδοτούμενο ευρωπαϊκό πρόγραμμα που θα απασχολήσει όλους τους χώρους του. Είναι λογικό να μην υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος ούτε κι οικονομικοί πόροι. Αλλά ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορούμε να μιλήσουμε για μια προσπάθεια που μπορεί να γίνει ακόμα κι τον Οκτώβριο, εντάσσοντας την στην γενικότερη πολιτική επιμήκυνσης της τουριστικής κίνησης στο νησί μας.

Επειδή σαν Δημοτική Πινακοθήκη είχαμε βοηθήσει τότε τον κ. Βαγγέλη Παυλίδη να στήσει την πρώτη έκθεση, στην στοά της νομαρχίας, κάτι τέτοιο μπορεί να ξαναγίνει εύκολα. Ακολούθησαν άλλες δύο πετυχημένες εκθέσεις, με πλήθος συμμετοχών και εξαιρετικών σχολίων από τον εγχώριο και διεθνή τύπο. Από τότε όμως που τα συζητούσαμε και παρά τους ωραίους λόγους διαφόρων για τον διεθνή χαρακτήρα και την σημασία της, δεν έγινε καμιά κίνηση, σε ένα θέμα που είναι εξαιρετικό, έχει επιμορφωτικό χαρακτήρα, έχει όλα τα χαρακτηριστικά και τις προυποθέσεις για μαγέλη προβολή του νησιου (ή την Angoulême την γνωρίζω μόνο εγώ;).

Να κανονίσουμε λοιπόν που θέλουμε να ξοδεύουμε τα λεφτά για τον πολιτισμό ώστε να πιάνουν τόπο, να μην έχουν μονοδιάστατο ή εσωτερικής κατανάλωσης χαρακτήρα. Να μην απαξιώνουμε επιτέλους τους ανθρώπους όπως τον Βαγγέλη Παυλίδη, έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη, με τεράστια συνεισφορά στην Ρόδο (έχετε δει την απίστευτη εικονογραφημένη ιστορία της Ρόδου), προτάσσοντας δικαιολογίες οικονομικού χαρακτήρα, όταν ξοδεύονται για τραπεζώματα και δεξιώσεις άπραγων υπουργών, χιλιάδες....

Για ποίο λόγο να μην αναζητηθούν χορηγοί από τον τουριστικό / επαγγελματικό χώρο, να μην συσταθεί μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που θα διοργανώνει την εκδήλωση, και να προωθηθεί μέσα από την β'-μια εκπαίδευση, ώστε να γίνει επιτέλους θεσμός που θα προωθείται από όλους μας, χωρίς να κοιτάμε πολιτικές κληρονομιές και συμπάθειες; Απευθύνομαι σε όλους τους φίλους μου, ακόμα και σε όλους αυτούς που με κοιτούν με στραβό μάτι, να μην αφήσουν μια τέτοια ευκαιρία ανάδειξης του τόπο μας να πάει χαμένη.